ΣΕ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Ένα συχνό φαινόμενο κατά τη διάρκεια του νύχτας είναι να χτυπά το τηλέφωνο και εγώ να ονειρεύομαι ότι χτυπάει στον ύπνο μου. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που το απαντώ, διεξάγοντας συνομιλίες που αδυνατώ να θυμηθώ το πρωί αν τις ονειρεύτηκα ή αν όντως έλαβαν χώρα. Η συνομιλία που ακολουθεί θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ονειρική αν δεν την συνόδευε αυτός ο φρικτός πονοκέφαλος και ο τύπος της αναπνοής που σκοτώνει την κοινωνική μου ζωή......


-Ziggy: Τι θες βρε γαμημένε?
-Alehantro: Μοναδικέ μου φίλε! Πολύ χαίρομαι που σε βρίσκω ξύπνιο. Έχω μια τρομαχτική ανάγκη να σου μιλήσω.
-Ziggy: Και εγώ μια τρομαχτική ανάγκη να σου το κλείσω. ΚΟΙΜΑΜΑΙ!!!!!
-Alehantro: Το ξέρεις ότι περνάμε το 1/3 της ζωής μας κοιμώμενοι? Νομίζω ότι αντί να μου μιλάς με αυτόν τον βάναυσο τρόπο, θα έπρεπε τουλάχιστο να εκτιμήσεις το γεγονός ότι κάνω μια προσπάθεια να αυξήσω το προσδόκιμο της ζωής σου.
-Ziggy: Αγαπημένε μου φίλε, αν σου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έχω σκοπό να ζήσω τα 3/3 της ζωής μου, αναλώνοντας το 1/3 στο να προσπαθώ να σου λύσω τα υπαρξιακά σου, έχω να σου ανακοινώσω ένα πράγμα: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
-Alehantro: Αν έτσι αισθάνεσαι...... καληνύχτα λοιπόν. Δυσκολεύομαι βέβαια να καταλάβω πόσο μπορεί να είναι καλή μια νύχτα γεμάτη βασανιστικές τύψεις και ενοχές. Τύψεις που άφησες τον καλύτερο σου φίλο μόνο και αβοήθητο και ενοχές για την αυτοκαταστροφική πορεία που αποφάσισες να ακολουθήσεις χαρίζοντας τα καλύτερα σου χρόνια στον Μορφέα. Σε φαντάζομαι 80 χρονών να αναλογίζεσαι πόση ζωή θα είχες ακόμη να θυμάσαι, αν η τεμπελιά σου και η κροκοδειλίαση σου δεν σου είχαν στερήσει το ένα σου τρίτο. Άλλα τότε φίλε μου θα είναι πια αργά. Γιατί τώρα μπορείς και κλείνεις τα μάτια ελαφριά τη καρδία , βέβαιος πως το πρωί θα είσαι φρέσκος και ανανεωμένος, άλλα τότε θα φοβάσαι να τα κλείσεις μήπως δεν μπορέσεις να τα ανοίξεις ποτέ ξανά. Άντε κοιμήσου τώρα, πρέπει να είσαι κουρασμένος.
-Ziggy: Ου στο διάολο γρουσούζη. Νομίζω ότι μόλις μου έφυγε και η τελευταία ρανίδα ύπνου για τα επόμενα 30 χρόνια.
-Alehantro: Τέλος πάντων, μια που σε βρήκα ξύπνιο θα ήθελα για λίγο την βοήθεια σου.
-Ziggy: Ε μια που με βρήκες, μην πάω χαμένος.
-Alehantro: Νομίζω ότι έχω πρόβλημα με την δέσμευση.
-Ziggy: Τι εννοείς?
-Alehantro: Να, με πήρε η μικρή τηλέφωνο πριν από λίγο και μου είπε να βρεθούμε την Παρασκευή, να την συνοδεύσω σ’ ένα party του γραφείου και μετά να μείνει σπίτι μου.
-Ziggy: Και συ τι της είπες?
-Alehantro: Ότι κοιμάμαι.
-Ziggy: Ώστε κοιμόσουν φίδι κολωβό!
-Alehantro: Ε καλά τι περίμενες να κάνω 3 η ώρα το πρωί. Αλλά αυτή επέμενε ότι νοιώθει μια τρομαχτική ανάγκη να της απαντήσω για την Παρασκευή και εγώ της απάντησα ότι νοιώθω μια τρομαχτική ανάγκη να της το κλείσω γιατί κοιμάμαι.
-Ziggy: Κάτι μου θυμίζει αυτό......Και τι ακριβώς σου απάντησε το νευρωτικό σου γκομενάκι?
-Alehantro: Μου είπε ότι αν έτσι αισθάνομαι...... καλή μου νύχτα. Και έπειτα μου είπε αυτήν την φρικτή ιστορία ότι κοιμόμαστε το 1/3 της ζωής μας, και ότι τώρα μπορώ και κλείνω τα μάτια μου ελαφριά την καρδία βέβαιος ότι το πρωί θα ξυπνήσω φρέσκος και ανανεωμένος, άλλα όταν θα γίνω 80 χρονών θα αναλογίζομαι πόση ζωή θα είχα ακόμη να θυμάμαι, αν η τεμπελιά μου και η κροκοδειλίαση μου δεν μου είχαν στερήσει το ένα μου τρίτο. Και ότι τότε θα είναι πια αργά, γιατί κάθε φορά που θα κλείνω τα μάτια μου θα φοβάμαι μήπως δεν τα ξανανοίξω ποτέ. Και τότε έχασα κάθε διάθεση να κοιμηθώ για τα επόμενα 30 χρόνια.
-Ziggy: Οπότε αποφάσισες να το μοιραστείς μαζί μου, για να μην μπορώ να κοιμηθώ ούτε εγώ. How Considerate!!!
-Alehantro: Εγώ φταίω ρε.... που σκέφτηκα ότι θα είχες ανάγκη από παρέα τα επόμενα 30 χρόνια αϋπνίας. Τέλος πάντων, μια που δεν μπορούμε να κοιμηθούμε μπορούμε τουλάχιστο να ασχοληθούμε με το πρόβλημα μου?
-Ziggy: Το οποίο είναι? Εκτός από τους μαύρους κύκλους που θα αποκτήσουμε από την αϋπνία.
-Alehantro: Το πρόβλημα μου με την δέσμευση. Με το που μου είπε για την Παρασκευή, άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας. Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο από όλα είναι η αδυναμία μου να της εξηγήσω πώς αισθάνομαι, γιατί φοβάμαι μήπως σταματήσει να με γουστάρει. Και ξέρεις πόσο δύσκολο είναι αυτές τις μέρες να διατηρήσεις ένα φρεσκότατο 20χρονο.
-Ziggy: Ε, ωραία. Και τι θες να κάνεις?
-Alehantro: Δεν ξέρω. Γι’ αυτό σε πήρα ρε φίλε.
-Ziggy: Και εγώ που νόμιζα ότι με πήρες για να με καταδικάσεις σε αιώνια αϋπνία. Μα πώς μου πέρασε αυτή η τρελή ιδέα από το μυαλό????
-Alehantro: Έλα ρε φιλαράκι, είμαι σίγουρος ότι μπορείς να σκεφτείς ένα καλό SMS που θα με γλιτώσει από το party, θα με διατηρήσει ακμαίο και ακέραιο στα μάτια της, θα την φέρει στην αγκαλιά μου την Παρασκευή, περνώντας συγχρόνως το μήνυμα ότι δεν γουστάρω δέσμευση χωρίς όμως να την χαλάσω.
-Ziggy: Μάλιστα...Λοιπόν......εεεεε......χμμ.....Λοιπόν, το βρήκα!
-Alehantro: Άντε ρε. Παραλίγο να με πάρει ο ύπνος, και δεν είμαστε και για τέτοια τώρα.
-Ziggy: Θα της στείλεις το εξής μήνυμα. Γράφεις?
-Alehantro: Shoot me
-Ziggy: Να λέει το εξής: «Commitment cramps my style. There is no reason though, why my bad habits should spoil a promising Friday candle lighted night. C U after the party»
-Alehantro: Πωωω, δεν είναι λίγο αδειασματικό?
-Ziggy: Έτσι πρέπει φίλε, γιατί αν δεν τις κόψεις από την αρχή, μετά παίρνουν αέρα. Ξεκινούν με Friday night parties, πετυχαίνουν σταδιακά μικρές παραχωρήσεις, αρχίζουν να ξεχνούν διάφορα ρούχα τους στο σπίτι σου που, σιγά-σιγά αρχίζουν και πληθαίνουν και πριν το καταλάβεις, έχουν κάνει χώρο στη ντουλάπα σου για την στοίβα που μέχρι πρότινος κοσμούσε το σαλόνι σου και το πρωί που ξυπνάς αντικρίζεις μια ροζ οδοντόβουρτσα με βατραχάκι στο τελείωμα, δίπλα στην δικιά σου. Και μια που δεν μπορείς πια να κοιμηθείς, θα κάθεσαι και θα την κοιτάς να κοιμάται φορώντας το αγαπημένο σου πουκάμισο και θα αναρωτιέσαι πώς κατάφερε να σε πείσει να μετακομίσει σπίτι σου όταν πριν από λίγες μέρες σκεφτόσουνα αν θα την συνοδεύσεις στο party γιατί φοβάσαι την δέσμευση.
-Alehantro: Δίκιο έχεις friend. Μα τι σκεφτόμουν?? Το στέλνω αμέσως.
-Ziggy: Αυτό να κάνεις.
-Alehantro: Το έστειλα. Ουφ, και να φανταστείς ότι με το ζόρι χωράνε μόνο τα δικά μου ρούχα στην ντουλάπα. Νομίζω ότι θα σου είμαι ευγνώμον για πάντα. Τι θα μπορούσα να κάνω για σένα. Οτιδήποτε.
-Ziggy: Νομίζω ότι θα έχουμε άφθονο χρόνο τα επόμενα 30 χρόνια βασανιστικής αϋπνίας να επανορθώσεις με κάποιο τρόπο.
-Alehantro: Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?
-Ziggy: Ε μια που δεν κοιμόμαστε ας πούμε και καμιά μαλακία να περάσει το 1/3.
-Alehantro: Εσύ είσαι τόσο Cool με τις γκόμενες σου?
-Ziggy: Εγώ? Όχι. Μόνο με τις δικές σου.
-Alehantro: Χα! Και πώς γίνεται αυτό?
-Ziggy: Είμαι το 3ο πρόσωπο της ιστορίας σου. Τα βλέπω όλα πιο καθαρά, όχι όπως τα βλέπεις εσύ, ούτε όπως τα βλέπουν αυτές, αλλά όπως θα ήθελα να τα βλέπω εγώ. Έτσι η λύση που σου δίνω δεν έχει να κάνει με το πώς τα φαντάζεσαι εσύ αλλά με το πώς θα ήθελα εγώ να είναι. Γι’ αυτό και ο ρόλος του 3ου προσώπου είναι τόσο ελκυστικός..... και τώρα που το σκέφτομαι μάλλον θα πρέπει να το υιοθετήσω και στη δική μου ζωή.
-Alehantro: Δηλαδή?
-Ziggy: Δηλαδή να είμαι το 3ο πρόσωπο της δικιάς μου ιστορίας. Μ’ αυτό το τρόπο θα βλέπω τα πράγματα έτσι όπως εγώ τα φαντάζομαι για το πρώτο πρόσωπο, δηλαδή για μένα, και έτσι θα πετυχαίνω να γίνονται ακριβώς όπως θα ήθελα να είναι.
-Alehantro: Μου ακούγεται λίγο παράδοξο.
-Ziggy: Καθόλου. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη προπόνηση.
-Alehantro: Θα ξεκινήσεις γυμναστήριο?
-Ziggy: Λάθος. Θα ξεκινήσει ο Ziggy γυμναστήριο? Αυτή είναι η σωστή ερώτηση. Αν και η απάντηση είναι πως όχι, ο Ziggy δεν θα ξεκινήσει γυμναστήριο.
-Alehantro: Και τι ακριβώς θα ξεκινήσει ο Ziggy?
-Ziggy: Ο Ziggy θα ξεκινήσει επανάσταση.
-Alehantro: Τι ακριβώς επανάσταση θα ξεκινήσεις?
-Ziggy: Όχι εγώ, ο Ziggy.
-Alehantro: Αυτό ήταν, σε πείραξε η αϋπνία. Συγνώμη αλλά εσύ και ο Ziggy δεν είστε το ίδιο πρόσωπο?
-Ziggy: Ναι.
-Alehantro: Τότε γιατί μιλάς, λες και είναι κάποιος άλλος?
-Ziggy: Γιατί όπως σου εξήγησα αποφάσισα να είμαι το τρίτο πρόσωπο της ζωής μου.
-Alehantro: Δηλαδή, εκτός από τον πληθυντικό μεγαλειότητας που χρησιμοποιείς για τον εαυτό σου από τότε που βγήκες στη Βίκη Φλέσσα, θα αποκρίνεσαι πλέον και στο τρίτο πρόσωπο?
-Ziggy: Ακριβώς.
-Alehantro: Και νομίζεις ότι επειδή μιλάς στον εαυτό σου στο τρίτο πρόσωπο θα μπορέσεις να βρεις όλες τις λύσεις στα προβλήματα σου?
-Ziggy: Δεν περιμένω να τις βρω εγώ. Περιμένω να της βρει ο Ziggy για μένα.
-Alehantro: Μ’ έχασες.
-Ziggy: Είναι πολύ απλό. Εσύ όταν έχεις ένα πρόβλημα τι κάνεις?
-Alehantro: Σε παίρνω τηλέφωνο 122 φορές μέχρι να το σηκώσεις, αν και έχω την υποψία ότι από σήμερα θα το σηκώνεις απευθείας.
-Ziggy: Ωραία, και όταν μου λες το πρόβλημα σου εγώ τι κάνω?
-Alehantro: Μου προκαλείς μια πλήρη σύγχυση και ξεχνάω γιατί σε πήρα.
-Ziggy: Ναι, εκτός από αυτό. Όταν, τελικά θυμηθείς.
-Alehantro: Ααα, το συζητάμε και μου δίνεις μια αντικειμενική άποψη.
-Ziggy: Θα ήθελες να πεις στο Ziggy γιατί αυτή η άποψη είναι αντικειμενική?
-Alehantro: Γιατί βλέπεις το πρόβλημα σαν τρίτος, χωρίς το πάθος της στιγμής, χωρίς το βάρος του παρελθόντος ή την τριβή του παρόντος.
-Ziggy: Ακριβώς. Το ίδιο λοιπόν περιμένω να κάνει και o Ziggy για μένα, όταν θα του πω και το δικό μου πρόβλημα.
-Alehantro: Και συ πιστεύεις δηλαδή ότι αν αρχίσεις να παραμιλάς θα σου έρθουν όλες οι απαντήσεις? Να δεις ποίος άλλος είχε αυτή την συνήθεια και είχε ένα μικρό ατύχημα με αναπτήρα?? Α, ναι, η Joan of Arc.
-Ziggy: Νομίζεις ότι είσαι σε θέση να σαρκάσεις τον Ziggy μικρέ ανόητε?
-Alehantro: Συγνώμη. Απλά αδυνατώ να καταλάβω πώς λειτουργεί αυτό το παραμύθι.
-Ziggy: Ωραία λοιπόν, ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Ας υποθέσουμε ότι έχω μια μακροχρόνια σχέση με μια κοπέλα...
-Alehantro: ΧΑχααχαχ, μήπως θα μπορούσαμε να το κάνουμε λίγο πιο ρεαλιστικό?
-Ziggy: Είναι υποθετικό το σενάριο, αν θα μπορούσες σε παρακαλώ να σταματήσεις να είσαι ηλίθιος για ένα λεπτό θα σου εξηγήσω.
-Alehantro: Sorry re mate, απλά αν είναι να μου πεις καμία ιστορία με μακροχρόνιες σχέσεις, ξωτικά, hobgoblins, διαστημάνθρωπους, και άλλα φανταστικά σενάρια να πάω να πάρω τα pop corn μου μισό λεπτό από το σαλόνι.
-Ziggy: Περιττό να σου πω ότι ο Ziggy θεωρεί τα σχόλια σου ρηχά και ανάξια σχολιασμού και ότι η προσπάθεια σου να τον θίξεις ως μακροχρόνιο σύντροφο τον βρίσκει παγερά αδιάφορο, οπότε συνεχίζω.
-Alehantro: χρτς, χρτς (ήχος ποπ κορν), Μμμ.Σε ακούω.
-Ziggy: Διατηρώ λοιπόν μια μακροχρόνια σχέση. Όπως σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν τα λεγόμενα προβλήματα του κατασκευαστή, προβλήματα δηλαδή που έρχονται μαζί με το προϊών ανεξαρτήτου της τιμής που πλήρωσες. Στην προκειμένη περίπτωση, το κατασκευαστικό πρόβλημα είναι η έμφυτη γκρίνια.
-Alehantro: Πώ, πάλι γκρινιάρα γκόμενα βρήκες ρε παπάρα? Αφού είναι υποθετικό το σενάριο, δεν μπορούμε να βρούμε μια μουγκή, δίμετρη μελαχρινή?
-Ziggy: Όχι, γκρινιάρα χρειαζόμαστε. Άλλα για να σε κρατήσω σε ενδιαφέρων ας πούμε ότι είναι μια δίμετρη, γκρινιάρα, μελαχρινή.
-Alehantro: Βασικά στο κάτω-κάτω, δικιά σου γκόμενα είναι, αν σ’ αρέσει εσένα....
-Ziggy: Συνεχίζω. Ως γνωστών, το προϊών είναι σε φανταστικό κουτί όταν είναι στη βιτρίνα, λειτουργεί υποδειγματικά πριν το αγοράσεις και είσαι σίγουρος ότι αυτήν τη φορά δεν θα πάρεις κινέζικο και θα σου σκάσει στη μάπα. Μετά όμως το πέρας της εγγύησης του πρώτου μήνα που σου δίνεται, αρχίζουν και βγαίνουν τα πρώτα προβλήματα. Σου παραθέτω αντιπροσωπευτικό διάλογο για να μπεις στο νόημα.


-Προϊών: Αγάπη μου?
-Ziggy: Ναι μωρό μου.
-Προϊών: Σήμερα το βράδυ έχω κανονίσει να βγω με τα κορίτσια.
-Ziggy: Α, ωραία, άμα είναι να κανονίσω με τα παιδιά να πάμε για καμιά μπύρα στο Pasta Flora.
-Προϊών: Α ναι? Ώστε προτιμάς να βγεις με τους φίλους σου από το να βγεις μαζί μου?
-Ziggy: Τι λες βρε αγάπη? Αφού κανόνισες να βγεις με τις φίλες σου.
-Προϊών: Ναι άλλα εγώ θα προτιμούσα να βγω μαζί σου, αλλά τώρα πήγες και κανόνισες να βγεις με τους λεχρίτες τους φίλους σου.
-Ziggy: Μα δεν κανόνισα τίποτα ακόμη. Άμα θες βγαίνουμε και μαζί.
-Προϊών: Ναι, ναι αφού το ξέρεις ότι κανόνισα με τα κορίτσια τώρα μου λες να βγούμε. Νομίζω ότι δεν θες να περνάμε πια χρόνο μαζί. Με βαρέθηκες μπουχουχου....
-Ziggy: Αγάπη μου τρελάθηκες? Τι σ’ έπιασε τώρα και κλάις?
-Προϊών: Α, ώστε είμαι και τρελή τώρα ε? Για όλα εγώ φταίω? Είμαι τρελή δηλαδή που σ’ αγαπάω και θέλω να περνάω χρόνο μαζί σου? Σνιφ, σνιφ. Και να τώρα, με τον εγωισμό σου με κάνεις και κλαίω και φαίνομαι τρελή...
-Ziggy: Εγώ? Μισό λεπτό βρε αγάπη μου, πες μου τι θέλεις και όλα γίνονται δεν υπάρχει λόγος να μαλώνουμε τώρα. Θες να πάμε να πιούμε ένα ποτό μαζί?
-Προϊών: Μπουχουουχου, ναι τώρα το θυμήθηκες. Έπρεπε να πλαντάξω στο κλάμα δηλαδή για να μου δώσεις λίγη σημασία? Ε όχι λοιπόν δεν θέλω να πάω πουθενά μαζί σου. Να βγεις με τα ρεμάλια και να πάτε να κοιτάτε των κώλο της σερβιτόρας και να πίνετε μπύρες και να μεθάτε και μετά να γυρίζεις σπίτι και να με δέρνεις. Μπουχουχου....
-Ziggy: Τι να σε δέρνω βρε αγάπη μου? Έχω απλώσει εγώ ποτέ χέρι πάνω σου?
-Προϊών: Ναι αυτό μας έλειπε τώρα να μας απλώσεις και χέρι. Θα στο κόψω βρε άχρηστε από την ρίζα αν τολμήσεις. Για τόλμα.
-Ziggy: Αγάπη μου σε παρακαλώ, ηρέμησε. Πάμε να πιούμε ένα ποτό, να περάσουμε καλά οι δυο μας. Αφού ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ γιατί με στεναχωρείς?
-Προϊών: Δεν μ’ αγαπάς, μπουχουου, θες να με χωρίσεις επειδή είμαι χοντρή, μπουοουου
-Ziggy: Τι? Δεν είσαι χοντρή βρε αγάπη μου, σιγά δυο κιλάκια έβαλες.
-Προϊών: Το βλέπεις?? Είμαι χοντρή!! Δεν με θέλεις πια, μπουχουχου όλο με κάνεις και αισθάνομαι ότι δεν είμαι αρκετή για σένα, ότι είμαι χοντρή και άσχημη και έχω και μια τεράστια ελιά στη μύτη μποχουχου.
-Ziggy: Βρε μωρό μου, δεν είσαι ούτε χοντρή ούτε άσχημη και η ελιά σου ούτε που φαίνεται. Ίσα- ίσα που σε λατρεύω έτσι όπως είσαι. Αν ήσουν χοντρή και άσχημη με μια τεράστια ελιά στη μύτη θα ήμουν μαζί σου βρε αγάπη μου?
-Προϊών: Ααααα, ώστε το παραδέχεσαι!! Με θες για το κορμί μου!!! Μπουουχου, είμαι μια χαζή ξανθιά που οι άντρες με βλέπουν σαν το ερωτικό τους παιχνίδι.
-Ziggy: Τι λες βρε μωρό μου? Πρώτα απ’ όλα είσαι μελαχρινή και δεύτερον σε θεωρώ πανέξυπνη. Από τις πιο έξυπνες γυναίκες που είχα ποτέ.
-Προϊών: Ώστε είχες και άλλες και μάλιστα πιο έξυπνες??? Μπουχουχου, το ήξερα ότι με απατάς. Με απατάς μπουχουχου
-Ziggy: Δεν σε απατώ βρε μωρό μου αφού το ξέρεις ότι από τότε που σε γνώρισα δεν έχω μάτια για άλλη γυναίκα.
-Προϊών: Τότε γιατί δεν τρως τις αγκινάρες που σου μαγείρεψα? Ε? Γιατί?
-Ziggy: Τι σχέση έχει αυτό βρε αγάπη μου? Αφού το ξέρεις ότι είμαι αλλεργικός στις αγκινάρες. Έλα τώρα ηρέμησε, έλα να σε κάνω μια αγκαλίτσα. .
-Προϊών: Μη μ’ ακουμπάς, αυτά τα χέρια είναι μαχαίρια.
-Ziggy: Τι λες βρε μωρό μου σήμερα τα έκοψα τα νύχια μου. Έλα εδώ σε παρακαλώ.
-Προϊών: Όχι να πάς στις άλλες.
-Ziggy: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ.
-Προϊών: Δηλαδή μ’ αγαπάς?
-Ziggy: Ε βέβαια σ’ αγαπώ βρε χαζό.
-Προϊών: Δηλαδή θα έρθεις με τις φίλες μου στο Ρέμο σήμερα?
-Ziggy: Τιιιιι?? Τρελάθηκες?
-Προϊών: Μπουχουχου, το ήξερα! Ποτέ δεν με πάς πουθενά, είμαι μια φυλακισμένη μποου
-Ziggy: Λοιπόν αγάπη μου έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι τώρα και η υπομονή έχει και τα όρια της. Λοιπόν, βγαίνω μια βόλτα και όταν ηρεμήσεις πάρε με τηλέφωνο.
-Προϊών: Που πάς??? Γύρνα πίσω, μη με εγκαταλείπεις, θα είμαι καλή, το υπόσχομαι μη φεύγεις. Γύρνα πίσωωωωωωω..
-Ziggy: Αγάπη μου δεν υπάρχει λόγος να ουρλιάζεις, δεν έχω σηκωθεί ούτε καν από τον καναπέ.
-Προϊών: Μην ξαναφύγεις ποτέ, ποτεεεεεε, μπουχουχου. Μήπως να πάμε όλοι μαζί στον Ρέμο?
-Ziggy: Ά εσύ είσαι τελείως τρελή, Δεν τον γλυτώνω τον Ρέμο μου φαίνεται απόψε. Κάτσε να πάρω τα παιδιά.
-Προϊών: Μωρό μου εσύ.....

-Alehantro: Καλός ο Ρέμος?
-Ziggy: Ασταδιάλο ρε βλάκα. Πώς με είδες?
-Alehantro: Εντελώς μούφτη.
-Ziggy: Άσε. Αν όμως ήμουν το τρίτο πρόσωπο της ιστορίας? Δεν θα το αντιμετώπιζα πιο αποτελεσματικά?
-Alehantro: Πώς δηλαδή?
-Ziggy: Αν σκεφτώ τι θα έκανε ο Ziggy στην θέση μου αν τα έβλεπε τα πράγματα απ’ έξω εντελώς αντικειμενικά. Αν γινόμουν το τρίτο πρόσωπο της ιστορίας?
-Alehantro: Για πες.
-Ziggy: Ο Ziggy πιστεύει ότι η γκόμενα χρήζει άμεσης ψυχιατρικής βοήθειας. Επίσης πιστεύει ότι το μεγαλύτερο λάθος βρίσκεται στο γεγονός ότι το πρώτο πρόσωπο εγκλωβίζεται σε μια συζήτηση που άπαξ και ξεκινήσει δεν υπάρχει περίπτωση να οδηγήσει σε τίποτα άλλο πέραν της ισπανικής υποχωρήσεως. Άρα ο Ziggy προτείνει, πρώτον να σταματήσουμε να κάνουμε υποθέσεις εργασίας γιατί ακόμη και στα φανταστικά σενάρια δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλουμε άκρη με τις γυναίκες και δεύτερον να σταματήσουμε να τον ενοχλούμε στις 4 η ώρα το πρωί με τις βλακείες μας γιατί θέλει να πάει να κοιμηθεί.
-Alehantro: Ε, καληνύχτα του τότε.
-Ziggy: Ανταποδίδει.
-Alehantro: Έφυγε?
-Ziggy: Ναι, πήγε να κοιμηθεί.
-Alehantro: Να ξέρεις πάντως ότι ποτέ δεν τον συμπάθησα ιδιαίτερα.
-Ziggy: Γιατί?
-Alehantro: Πρώτον γιατί ως το τρίτο πρόσωπο παρά είναι cool και με κάνει να αισθάνομαι ανασφάλεια και δεύτερον γιατί νοιώθω να μπαίνει ανάμεσα μας και να δηλητηριάζει την φιλία μας.
-Ziggy: Τι είναι αυτά που λες ρε φιλαράκι τώρα? Αφού το ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ.
-Alehantro: Μπουχουχου, δεν μ’ αγαπάς πια. Ποτέ δεν θα μπορέσω να ανταγωνιστώ την αδυναμία που νοιώθεις για τον τρίτο σου εαυτό.
- Ziggy: Μα τι είναι αυτά τώρα βρε Αλεχάνδρο μου? Αφού το ξέρεις ότι είσαι ο καλύτερος μου φίλος.
- Alehantro: Μποοχουχου, είμαι χοντρός, ενώ αυτός είναι γυμνασμένος και σφριγηλός μποχου.
-Ziggy: Τι λες ρε φιλαράκι μου τώρα μια χαρά είσαι.
- Alehantro: Γιατί δεν τρως τις αγκινάρες που σου μαγείρεψα τοτε? Ε? Γιατί? Σνιφ, σνιφ

-Ziggy: Μα αφού ξέρεις ότι είμαι αλλεργικός.....στις......Χμ....

Για μισό λεπτό..............


Θέλεις να σε πάω στο Ρέμο, έτσι??????