ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ

Κυριακή, Αυγούστου 21, 2005

Τι τγομεγό, τι φοβεγό που δέν μπογώ να πώ το γώ








Όταν ήμουνα μικρός όλοι οι φίλοι μου ανήκαν κάπου. Ο Γιώργος ήταν στην ομάδα μπάσκετ, ο Βαγγέλης στους προσκόπους και ο Στέλιος στην Unicef. Και μετά μεγαλώσαμε και όλοι συνέχισαν να ανήκουν κάπου. Ο Στέλιος στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, ο Βαγγέλης στους Μασώνους (αν και δεν το παραδέχεται) και ο Γιώργος στους Ανώνυμους Αλκοολικούς. Εγώ πάλι λόγω μιας μικρής αναπηρίας που είχα, ανήκα στο 3% του πληθυσμού. Βέβαια όταν το λέω στο κόσμο νομίζει ότι ανήκω στη MENSA και η αναπηρία μου έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχω I.Q. 168. Η αλήθεια είναι ότι ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που όταν κάθονται σε ψαροταβέρνα παραγγέλνουν μπριζόλα. Άντε βαριά βαριά να παραγγείλω κανένα χταπόδι, ποτέ όμως τσιπούρα. Μη φανταστείτε ότι το πρόβλημα είναι οικονομικό. Κάθε άλλο, το χρήμα ρέει άφθονο. Αυτό που δεν έχει ροή είναι η γλώσσα μου και πιο συγκεκριμένα το 17ο γράμμα του αλφαβήτου ή γνωστό ως και ακατονόμαστο. ΤΟ ΓΟ (μετάφραση: ΡΟ).

Η φύση με προίκισε μ’αυτό το χαρακτηριστικό που με κάνει τόσο ξεχωριστό (μαζί με το 3% του πληθυσμού). Η αλήθεια είναι πως το υπόλοιπο 2.9% δεν είχε παράπονο. Η μυστική αδελφότητα του ΓΟ έχει καταφέρει ως σήμερα να εκλέξει έναν πρωθυπουργό (Ράλλης), να μετατρέψει τον Θάνο Μικρούτσικο σε μεγάλο συνθέτη (βέβαια αυτός είχε και την βοήθεια του παραρτήματος ΘΙΓΜΑ) να ανάγει τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη σε persona παγκόσμιου βελενικούς και να καθιερώσει σ’έναν ολόκληρο λαό (βλέπε Γάλλους) την μυστική μας διάλεκτο έτσι ώστε να μην αισθανόμαστε μόνοι και να διαιωνιστεί το είδος μας. Για μένα βέβαια, ως νεότευκτο μέλος της αδελφότητας, επεφύλαξε τα καλύτερα. Με έχρισε επίσημο παρατηρητή – ιχνηλάτη. Δουλεία μου είναι να βιώσω όλες τις δυσκολίες που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει κάποιο μέλος μας στην καθημερινότητα του λόγω της αναπηρίας του, να τις καταγράψω, να συντάξω την αναφορά μου και να την καταθέσω στα αρμόδια όργανα ώστε να επιληφθούν οι αρχές για την καλύτερη εξυπηρέτηση μας.

Μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων μου ήταν να παραγγείλω τυρί Τσένταρ από πολυσύχναστο σούπερ μάρκετ σε ώρες αιχμής, να δώσω ραντεβού με την κοπέλα μου στη Βουρβουρού, να πάω για μπάνιο στη Καψόχωρα, να παρουσιάσω το βιβλίο του Michael Jordan με τίτλο “Rare Air” σε ανοιχτή συγκέντρωση 150 ατόμων (δοκιμάστε το ούτε εσείς μπορείτε να το πείτε), να πάω με ταξί στη ταβέρνα το «Ρέμα» (με κίνδυνο να βρεθώ στην ταβέρνα το Αίμα), να μεταβώ στο Όρος Αραράτ και να διαπιστώσω αν όντως τρέχει γάργαρο νερό και να ονομάσω τα γατιά μου Ριχάρδο και Ριρίκα.

Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να χωρίσω με την κοπέλα μου γιατί μετά από δύο χρόνια που επιτέλους αποφάσισα να την πάω διακοπές, κατάλαβε ότι την κοροίδεύω και αν «ήθελα να τις το έλεγα από την αρχή ότι δεν την αγαπάω από το να σκαρφίζομαι ανύπαρκτα μέρη όπως αυτό της Βουβουους, με τις και καλά μαγευτικές παραλίες, που δεν υπάρχει σε κανένα χάρτη», να τρώω μόνο φέτα γιατί « κύριε, δεν υπάρχει τυγί Τσεντα και σας παρακαλώ πάρτε το απόφαση γιατί η ουρά φτάνει μέχρι την Τούμπα» και οι γάτες μου όχι μόνο να μην ακούνε σε κανένα όνομα αλλά να νομίζουν ότι το αφεντικό τους είναι καθυστερημένο.

Έπειτα από αυτά και άλλα πολλά που βίωσα ως επίσημος παρατηρητής – ιχνηλάτης της αδελφότητας του ΓΟ, εγώ και τα αρμόδια όργανα αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε αυτά που μας αναλογούν, ως Άτομα με Ειδικές Ικανότητες δημοσιεύοντας τον δεκάλογο μας.

1ον: Να μας δοθούν άδειες για περίπτερα και θέσεις για Πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης.
2ον: Να μετέχουμε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες Ρητορείας.
3ον: Δωρεάν διακοπές στη Χανίωτη Χαλκιδικής γιατί είναι το μοναδικό μέρος στη Χαλκιδική που μπορούμε να πούμε (βλέπε Σίβηρι, Φούρκα, Παλιούρι, Καψόχωρα, Μαρμαράς, Σάρτη, Βουρβουρού, Αγία Παρασκευή).
4ον: Να αποσυρθούν από τις σχολικές εορτές τραγούδια και ποιήματα που αναδεικνύουν την αναπηρία μας όπως «Στ’άρματα Στ’άρματα εμπρός στον αγώνα», «Οι Ραχούλες» και « Στη βρύση πήγα για νερό, αμαρτωλοί και κλέφτες».
5ον: Η θητεία μας να είναι άοπλη, γιατί όταν μπεί ο Τούρκος και Πυρ να φωνάξουμε δεν θα το καταλάβει κανένας.
6ον: Να σταματήσουν οι εκπομπές της Ρίκας Βαγιάννη, του Ριχάρδου Σωμερίτη.
7ον: Να κηρυχτεί ως μη προστατευόμενο είδος το Ρακούν.
8ον: Να απαγορευτεί η παρασκευή και η διάθεση βλαβερών προϊόντων όπως τα Πυροσκί, τα Καιπιρίνια, ο τραχανάς, η παπάρα, η γαρδούμπα και το κοκορέτσι.
9ο: Να μην ραίνετε ουδείς με ροδοπέταλα. Όποιος θέλει μπορεί απλά να πετάει βασιλικό.
10ο: Να πούνε επιτέλους την αλήθεια ότι η Παρθένος Μαρία, λεγόταν απλώς Δέσποινα και ουδέποτε μύρισε το κρίνο. Μιμόζα ήταν.

Τέλος, θα ήθελα να πω ότι παρόλο που δεν είμαστε αρτιμελής, έχουμε μεγάλη επιτυχία στις γυναίκες, γιατί όλες οι γκόμενες πάντα γουστάρουν τους τύπους με προφορά.

Αρκεί να μην τις λένε Βαρβάρα.......................

4 Comments:

  • 13. Να κοπεί πάραυτα η σκηνή με το λόγο του Ρωμαίου διοικητή στο "Ένας προφήτης μα τι προφήτης"

    By Blogger 0comments, at 1:47 μ.μ.  

  • Oi protaseis krithikan dektes apo to symvoulio twn geronton. Malista gia lead in sto deltio edisewn etoimazete ekpobi prosfora tis galikis presveias me parousiasti ton giorgo sarantako.

    By Blogger Ziggy, at 9:49 μ.μ.  

  • Το καλύτερο που έχω δει ήταν το εξής :
    -Για πες γ(ρ)ε Ν. καμιά καλή φίλη να μου γνωγ(ρ)ίσεις έχεις?
    -Την Ε. στην έχω γνωρίσει?
    -Ναι ,καλή κοπέλα μωγ(ρ)έ αλλα έχει ένα μικγ(ρ)ό πγ(ρ)οβλήμα στην αγ(ρ)θγ(ρ)ώση και δεν την καταλαβαίνω κάθε φογ(ρ)ά που μιλάει...

    By Blogger -_-, at 8:57 π.μ.  

  • E mallon egw tha imouna...

    By Blogger Ziggy, at 2:45 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home